ข้าก็แค่คนธรรมดาสามัญ(มีebook)

นน ชายหนุ่มประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ทะลุมิติไปยังยุคจีนโบราณ ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใดจึงมาเข้าร่างเด็กน้อยวัยสิบขวบ ตื่นขึ้นมานั่งมองรอบๆ ห้องด้วยความสงสัยใคร่รู้ สักพักอาการปวดหัวเกิดขึ้นจนต้องล้มตัวลงนอนความทรงจำของเจ้าของร่างคนเก่าค่อยๆ ไหลเวียนอยู่ในหัวผ่านไป 30 นาที นน ก็ได้สติลืมตาตื่นขึ้นมา ในร่างของชายหนุ่มนามว่าหยางหลง อายุ 10 ปี ครอบครัวอบอุ่นรักใคร่ปรองดองกันดี ผู้ป่วยติดเตียง คำนี้เหมือนจะตรงกับร่างที่นนเข้ามาอาศัยอยู่จะเรียกว่าอาศัยก็คงจะไม่น่าอภิรมย์เท่าไหร่เรียกว่าเกิดใหม่แล้วโตเลยดีกว่า

เดิมทีเจ้าของร่างคนนี้ไม่ค่อยแข็งแรงสามวันดีสี่วันไข้จนพ่อกับแม่สั่งไม่ให้ออกไปนอกบ้านเดี๋ยวจะไม่สบายเอาได้ เงินที่หามาได้ทั้งหมดก็นำไปซื้อยามารักษาตนเลยทำให้ฐานะที่เป็นอยู่ลำบากพอสมควร

ฐานะค่อนข้างยากจน อีกอย่างคนบ้านนี้ปลูกข้าวอย่างเดียวที่ทำเงินได้ มีปลูกผักไว้กินแค่นิดหน่อย พอหมดหน้านาปลูกมันเทศเอาไว้กินเหมือนกันเพราะขายไม่ได้ราคา อาศัยล่าสัตว์ไปขายในเมืองเสียส่วนใหญ่ในบ้านมีเงินเก็บไม่ถึงห้าตำลึงด้วยซ้ำ

นน นั่งวางแผนถึงอนาคตของคนในบ้านถ้าหากตนมาอยู่ที่แห่งนี้ตลอดไปแล้วล่ะก็ชีวิตของทุกคนจะต้องดีขึ้นแน่ๆ เพราะความจนมันน่ากลัว ดิ้นรนให้ตัวเองรอดนั่นแหละถึงจะเรียกว่าการใช้ชีวิต หลังจากตนฟื้นขึ้นมาจึงพยายามเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตให้ดียิ่งขึ้นทุกคนรอบตัวก็เช่นกัน

"เงินทองไม่มีต้องขยันหา อาหารไม่พอต้องขยันเพาะปลูก ความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่าต้องทำให้เกิดประโยชน์สูงสุด ถ้ามัวแต่ท้อจะก้าวเดินไปข้างหน้าไม่ได้"

นน ตั้งมั่นเอาไว้ในใจ อย่างไรเสียจะต้องมีชีวิตที่ดีกว่านี้แน่นอน รอก่อนครอบครัวหยาง ชีวิตที่โลกเดิมก็เป็นชาวไร่ชาวนาก่อนจะมาเป็นบุรุษพยาบาล ทะลุมิติมายุคนี้ทำนากันหน่อยจะเป็นไรไป 

"ผักบ้านเราทำไมมันต้นเล็กจังแถมต้นก็แคะแกรนอีกน้องเล็กเจ้าบอกพี่ชายได้หรือไม่ว่าปลูกเช่นไร"

"ข้าจำได้ ท่านพ่อขุดดินตากไว้สามวันแล้วนำน้ำมารดเขี่ยดินแบบนี้จนมันเท่ากันแล้วว่านเมล็ดผักลงไปรดน้ำอีกรอบรอมันโต เสร็จแล้วพี่ข้าฝากถือหน่อยจะไปล้างมือตรงนั้นเจ้าค่ะ"

"ไปด้วยกันเดี๋ยวตกน้ำเอาได้"

ปลูกแบบไม่ใส่ปุ๋ยสินะ นนคิดว่าที่นี่น่าจะมีมูลสัตว์อยู่บ้างล่ะมั้งเย็นนี้ค่อยถามท่านแม่ดู ถ้าไม่มีคงต้องทำปุ๋ยหมักขึ้นมาเองไม่งั้นผักไม่พอกินแน่ๆ ดีนะที่ช่วงนี้อากาศค่อนข้างร้อนไม่รู้ว่าอีกกี่เดือนจะเข้าหน้าหนาว ริเริ่มโครงการปรับเปลี่ยนแนวคิดแล้วลงมือทำเลย ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยคอก ล้วนหาได้ไม่ยาก

มาดูกันว่าหยางหลงจะพัฒนาไปได้มากน้อยเพียงใด

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้นไม่มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลหรือ สถานที่แค่อย่างใด ขอให้ทุกคนอ่านด้วยความเพลิดเพลินนะเจ้าคะ